نحوه شکل‌گیری تصورات استعاری و اصطلاحی در هر زبان با زبان‌های دیگر تفاوت دارد، زیرااندیشه ها و فرهنگ هر ملت، ویژه همان ملت بوده و شیوه بازتاب آنها در زبان نیز ویژه همان زبان است. این دسته از تعبیرهای ادبی و آرایه‌های ادبی که برای رساندن پیام و تأثیرگذاری در یک زبان به کار میروند، به دشواری میتوان آنها را به زبان دیگر برگرداند، زیرا سرشار از معانی مجازی و بار احساسی هستند. از این روی هر گونه اشتباه در فهم تعبیرهای اصطلاحی و مجازی، یکی از بنیادی‌ترین سرچشمه‌های اشتباه را در ترجمه ادبی به وجود می‌آورد.
بر این پایه در این پژوهش برآنیم تا راههای احتمالی در ترجمه آرایه‌های ادبی مانند 1- کنایه و مجاز (ترجمه معنای واژه به دور از ترجمه مجاز، حفظ واژه اصلی و افزودن بر معنای آن واژه، جایگزین کردن تعبیرهای مجازی در زبان مقصد، به جای تعبیر مجازی در زبان مبدأ) 2- تعبیرهای استعاری (جایگزین کردن آن واژه با واژه‌ای برابر معنای نمادین زبان مقصد، ترجمه واژه به واژه کردن همان واژه استعاری و شرح معنای نمادین آن برای خواننده، ترجمه واژه به واژه آرایه‌های ادبی و یا ترجمه یک صنعت ادبی به صنعت ادبی دیگر) 3-ترجمه اصطلاحات(به کار بردن یک اصطلاح با همان معنا و ساختار، به کار بردن یک اصطلاح با همان معنا ولی نه با ساختار یکسان، به کار بردن همان اصطلاح با ساخت و شکل یکنواخت، به کار بردن تعبیر غیر اصطلاحی و...) را مورد بررسی قرار دهیم.